Διδάκτορας μουσικολογίας, εκπαιδευτικός και κριτικός μουσικής. Γεννήθηκε στην Καβάλα το 1972. Σπούδασε στα τμήματα Μαθηματικών και Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. Ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ και υπό την επίβλεψη του καθ. Γρηγόρη Στάθη εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ειδικότερη έρευνά του επικεντρώθηκε στη μουσικολογική μελέτη και μαθηματική τεκμηρίωση των λεπτών διαστημάτων στη θεωρία της ελληνικής μουσικής. Οι μουσικές του σπουδές περιλαμβάνουν επίσης τη θεωρία της δυτικής μουσικής (αρμονία, αντίστιξη και φούγκα), πιάνο και βυζαντινή μουσική, την οποία διδάχτηκε από τον Άρχοντα πρωτοψάλτη κ. Χαρίλαο Ταλιαδώρο.
Δίδαξε επί τετραετία βυζαντινή μουσική και μουσική κριτική, ως ειδικός επιστήμων (ΠΔ 407/80), στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. Ως μουσικοκριτικός, αρθρογραφεί από το 2000, σε εβδομαδιαία βάση, στην εφημερίδα Μακεδονία της Κυριακής. Η ως τώρα δραστηριοποίησή του καταμετρά εκατοντάδες μουσικοκριτικά σημειώματα συναυλιών, οπερατικών παραστάσεων, σκηνικών παραγωγών, ηχογραφήσεων και κείμενα προβληματισμού. Με την ιδιότητα του μουσικοκριτικού συγγράφει και αναλύει προγράμματα συναυλιών για διάφορους πολιτιστικούς φορείς, προσκαλείται και συμμετέχει σε κριτικές επιτροπές μουσικών διαγωνισμών και σε αποστολές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2003 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσικών και Θεατρικών Κριτικών. Υπηρετεί στην δημόσια εκπαίδευση ως καθηγητής μουσικής στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης.