Περιλήψεις

Γιώργος Φιτσιώρης

Ο λόγος για την μουσική ως ουμανιστικό αίτημα

Θεωρώντας ως δεδομένο ότι το περιεχόμενο της μουσικής δεν είναι μόνον «ηχητικές μορφές σε κίνηση» αλλά, αντίθετα, ότι ένα μουσικό έργο αναφέρεται, έστω με έναν πολύ γενικό τρόπο, και στην εξωμουσική πραγματικότητα, το κείμενο αυτό εκφράζει την ανάγκη ύπαρξης ενός θεωρητικού και αναλυτικού λόγου περί μουσικής, ο οποίος, εκτός από τη μελέτη μουσικοθεωρητικών συστημάτων και τον εντοπισμό των διαμορφωτικών αρχών που λειτουργούν συγκροτώντας ένα μουσικό έργο σε ενιαίο σύνολο, θα έχει ένα ευρύτερου ενδιαφέροντος ουμανιστικό χαρακτήρα, έτσι ώστε, αντί να απομακρύνει, να φέρνει τους αποδέκτες του πιο κοντά στην ίδια τη μουσική. Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζεται ότι τα αναλυτικά κείμενα θα πρέπει να γίνουν πιο ζωντανά και βιωματικά, ότι θα πρέπει να ανταποκρίνονται με μεγαλύτερη ευαισθησία στα έργα τέχνης που περιγράφουν, αλλά και ότι οφείλουν να δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική και πολιτιστική σημασία των αναλυτικών τους διαπιστώσεων, αποκαλύπτοντας με σαφήνεια το γεγονός ότι κάθε μουσική αποτελεί μια πολιτιστική πρακτική που διαμορφώνει, παράγει και αναπαράγει κοινωνικά πρότυπα, συμπεριφορές, πολιτιστικές αξίες, δηλαδή ιδεολογία.

© Περιοδικό «Μουσικολογία»