Περιλήψεις

Πάνος Βλαγκόπουλος

Ενσυναίσθηση και μοναδικότητα ή αξιολογικές κρίσεις και αναλυτικές επιλογές στην ιστοριογραφία της παλαιάς μουσικής

Εκκινώντας από τη σύγκριση δύο παραδειγματικών προσεγγίσεων με αντικείμενο τη μουσική του Guillaume de Machaut, μιας των αρχών του 19^ου αιώνα (Perne) και μιας σύγχρονης (Fuller), διαπιστώνεται η κυριαρχία στη νεώτερη μουσικολογία ενός αξιακού πλαισίου που δημιουργείται από τη διαπλοκή της υπόρρητης επιθυμίας για ενσυναίσθηση και της έννοιας της μοναδικότητας. Βασικό του χαρακτηριστικό είναι η αντιμετώπιση του διαλόγου με το κείμενο ως διαλόγου με ένα άλλο πρόσωπο. Προτείνονται η ρητή αποδοχή της επιθυμίας για ενσυναίσθηση ως ρυθμιστικής αξίας σε κάθε κατανοείν, η εγκατάλειψη της μεταφοράς του προσώπου στη σχέση ερμηνευτή – κειμένου, καθώς και η παραδοχή του γεγονότος της ασυμμετρίας, πάντα υπέρ του ερμηνευτή, στη σχέση του τελευταίου με το κείμενο.

© Περιοδικό «Μουσικολογία»