|
|
|
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 4-6 Νοεμβρίου 2003
Μάνος Χατζιδάκις: Για μια μικρή λευκή αχιβάδα
Μέσα από τη σύνθεση Για μια μικρή λευκή αχιβάδα, μια μικρή συλλογή κομματιών για πιάνο του 1947, ο Μάνος Χατζιδάκις δεν αποδέχεται από πλευράς του την «αισθηματική» κατεύθυνση στη μουσική και, κατά τα λεγόμενά του, το έργο αυτό γράφτηκε ως αντίδραση σ’ αυτή την κατεύθυνση. Μέσα από την αμφισβήτηση, ο συνθέτης βλέπει τη δυνατότητα δημιουργικής ανανέωσης του καλλιτεχνικού στυλ, ανανέωσης των μουσικών ειδών, της αρμονικής γλώσσας και της υφής. Το έργο 1, που αποτελεί σύνθεση τύπου σουίτας, περιλαμβάνει 10 κομμάτια, αυτοτελή ως προς τη μορφή, αντιθετικά ως προς το χαρακτήρα, το τέμπο, το μέτρο και την υφή. Τα περισσότερα απ’ αυτά παρουσιάζουν διαφορετικά είδη ελληνικών παραδοσιακών χορών, όπως επίσης και είδη ευρωπαϊκής μουσικής: εμβατήριο, νυχτερινό, παστοράλ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η γενική δομή της σουίτας: ο Χατζιδάκις αναγεννά σ’ αυτήν την αρχή της συνένωσης αντιθετικών χορών ανά ζεύγη, από την οποία κατά τον 15ο-16ο αιώνα προήλθε η χορευτική σουίτα.
© Περιοδικό «Μουσικολογία»