Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 4-6 Νοεμβρίου 2003
Η ομιλία αυτή έχει ως θέμα την υιοθέτηση της αφηγηματικότητας στην ανάλυση της μουσικής. Η ομιλήτρια αρχίζει περιγράφοντας μια από τις πρώτες «αφηγηματολογικές» αναλύσεις, την ανάλυση της συμφωνίας αρ. 103, στη Μι ύφεση μείζονα, «Του ρολισμού των τυμπάνων», του Χάυντν, από τον Jérôme-Joseph de Momigny, που δημοσιεύτηκε στο έργο του Cours complet d’harmonie et de composition, d’après une théorie nouvelle et générale de la musique (Παρίσι 1805). Στη συνέχεια, εξετάζει την σχέση που έχει αυτή η ερμηνευτική του περιεχομένου της μουσικής τάση στην ανάλυση, αφενός με την αφαιρετική πρόσληψη της αρμονικής δομής και την αναγνώριση μεγάλων τονικών πεδίων – που επίσης εισάγει στην ανάλυση ο Momigny – και αφετέρου (αλλά σε συνάρτηση) με την εντυπωσιακή διεύρυνση του πεπαιδευμένου μουσικού κοινού, από τα τέλη του 18ου αιώνα, και την εδραίωση όλων εκείνων των θεσμών και των υποδομών που έχουν στόχο αλλά και συμφέρον να διατηρούν ζωηρό το ενδιαφέρον του κοινού αυτού. Τέλος, συγκρίνει προς τα φαινόμενα αυτά του 19ου αιώνα νέες προτάσεις της ανάλυσης που εμφανίστηκαν στα τέλη του 20ού αιώνα και εξετάζει αν στην υιοθέτηση της αφηγηματολογίας στην σύγχρονη μουσική ανάλυση συνέτειναν ποσοτικές ή ποιοτικές αλλαγές του μουσικού κοινού.
© Περιοδικό «Μουσικολογία»