Περιλήψεις εισηγήσεων

Christoph Stroux

Ο Μπαχ αναλύει τον Μπαχ

Η πρακτική της παράφρασης (parody technique) εφαρμόζεται από τον Μπαχ στο πρώτο μέρος της καντάτας αρ. 110, με την προσθήκη μιας τετράφωνης χορωδίας στο γρήγορο μέρος της ήδη υπαρχούσης Ouverture αρ. 4 για ορχήστρα (BWV 1069). H προσαρμογή του κειμένου συνιστά ταυτόχρονα μια ανάλυση της μορφής αυτής της φούγκας, η οποία ανήκει στο είδος της φούγκας κοντσέρτου. Η ανάλυση επιβεβαιώνει γενικώς τα αυτονόητα, αλλά αποσαφηνίζει τη σκέψη του συνθέτη στο κεντρικό τμήμα, το οποίο ήταν προβληματικό για τους σύγχρονους ερευνητές. Τα προβλήματα αυτά έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι γνωστοί μουσικολόγοι του 20^ού αιώνος προτιμούν να προβαίνουν σε μορφολογικές αναλύσεις με όρους της συνθετικής τεχνικής ή της αρμονίας, παρά με αυστηρά μορφολογικά κριτήρια. Αυτή η μετατόπιση του αντικειμένου της ανάλυσης μπορεί να έχει ως συνέπεια μια αλλαγή της ιστορικής προοπτικής.
© Περιοδικό «Μουσικολογία»