|
|
|
Γεννήθηκε το 1952 στο Westerland auf Sylt. Καταγόμενος από μουσική οικογένεια, σπούδασε αρχικά γερμανική φιλολογία, ιστορία και πολιτικές επιστήμες στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και στην συνέχεια μουσικολογία στο ίδιο ίδρυμα, όπου το 1992 κατέθεσε την διδακτορική του διατριβή. Από το 1989 έως το 1992 υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης στο ίδιο πανεπιστήμιο, κατόπιν δίδαξε στην Ανωτάτη Ακαδημία Τεχνών του Βερολίνου, στην Ανωτάτη Μουσική Ακαδημία “Carl Maria von Weber” της Δρέσδης και πάλι στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου μετά την εκεί υφηγεσία του το 1998. Το 1999 εξελέγη τακτικός καθηγητής μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης. Από το 2000 προεδρεύει της Διεθνούς Εταιρείας Bach του Schaffhausen και από το 2001 είναι πρόεδρος της Γενικής Εταιρείας Μουσικής της Ζυρίχης. Είναι επίσης συνεπιμελητής των περιοδικών Archiv für Musikwissenschaft (από το 2000) και Schubert: Perspektiven (από το 2001). Τα κύρια ερευνητικά του πεδία αφορούν στην ιστορία της σύνθεσης, στην αισθητική της μουσικής και την μουσική θεωρία από τον 18ο έως τον 20ό αιώνα, στην ιστορία της πρόσληψης καθώς και στην μεθοδολογία μιας ιστορικής αναλύσεως της μουσικής ερμηνείας.
Κυριότερες δημοσιεύσεις:
Untersuchungen zur Entwicklung der Sonatenform in der Instrumentalmusik Franz Schuberts (Tutzing 1994).
Bach und die Nachwelt (3 τόμοι, Laaber 1997-1999).
Musikalische Interpretation. Hans von Bülow (Stuttgart 1999).