|
|
|
Γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο και στο Ορφείο και σύνθεση με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Το 1981 πήγε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (Paris Ι, Panthéon-Sorbonne). Εκεί παρακολούθησε μουσικολογία και αισθητική της μουσικής με τους Michel Guiomar και Daniel Charles και σύνθεση με τον Ιάννη Ξενάκη. Το 1982 απέκτησε το μεταπτυχιακό τίτλο D.E.A. με τίτλο εργασίας Μαθηματικές Διαδικασίες στο Έργο του Μπάρτοκ και του Ξενάκη, ενώ το 1995 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, υποβάλλοντας διατριβή με θέμα: Η Κρίση του Θέματος στο Έργο των Συνθετών της Δεύτερης Σχολής της Βιέννης: Schönberg, Berg, Webern.Έργα του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα καθώς και σε Ιταλία, Βουλγαρία, Κύπρο, Γαλλία, Αμερική, και έχουν εκδοθεί από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου – Χ. Νάκα, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησαν δύο CD με μουσική του (Έρως και Ψυχή, 1999, και Σπουδή για Κουαρτέτο Εγχόρδων, 2000).Παράλληλα με τη σύνθεση, ασχολείται και με τη μουσικολογική έρευνα. Έχει γράψει άρθρα για τη μουσική του 20ού αιώνα, καθώς και δύο βιβλία (Schönberg, Berg, Webern: Η Κρίση της Μουσικής δια μέσου της Κρίσης του Θέματος και των Μορφών και Ο Νίκος Σκαλκώτας και η Ευρωπαϊκή Παράδοση των Αρχών του 20ού Αιώνα), έχει δώσει διαλέξεις και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια. Είναι επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και διδάσκει Μορφολογία της Δυτικής Μουσικής και Μουσική του 20ού Αιώνα και Μουσική Δημιουργία – Σύνθεση. Είναι επίσης μέλος της Επιστημονικής και Συμβουλευτικής Επιτροπής, καθώς και της Γραμματείας Σύνταξης της Μουσικολογίας.