Ο συνθέτης Μάριος Βάρβογλης (1885-1967) συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία της Εθνικής Μουσικής Σχολής. Παρόλα αυτά, τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του δεν εορτάζονται ανάλογα, κυρίως επειδή στη χώρα μας δεν έχουν ακόμη διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις, η υποδομή και τα μέσα για τη μελέτη και τη διάδοση του έργου των Ελλήνων συνθετών. Έτσι, αν και οι ελάχιστες συνθέσεις του Βάρβογλη που έχουν εκδοθεί και παρουσιαστεί αποδεικνύουν ότι πρόκειται για έναν καλλιτέχνη που θα μπορούσε να συγκριθεί με πολλούς δυτικούς συνθέτες, το έργο του παραμένει βασικά άγνωστο. Εκείνο πάντως το οποίο είναι πλατιά γνωστό στη Δύση είναι η εικόνα του, χάρη στο πορτραίτο «Le beau Marius» που φιλοτέχνησε ο στενός του φίλος Amedeo Modigliani, κατά τη διάρκεια της παραμονής του Βάρβογλη στο Παρίσι (1902-1920, όταν φοιτούσε στο Conservatoire και στη Schola Cantorum). Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ο Βάρβογλης καθιερώθηκε ως σημαντικός δάσκαλος, ενώ δεν έπαψε ποτέ να συνθέτει.Ως δραστήριο μέλος της ένωσης συνθετών, διευθυντής μουσικών συνόλων και μουσικοκριτικός, αφιέρωσε τη ζωή του στη διάδοση της ελληνικής μουσικής.Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στον εμφύλιο που ακολούθησε στη χώρα μας, ο Μάριος Βάρβογλης συνελήφθη με βάση την υποψία ότι ήταν κομμουνιστής και φυλακίστηκε σε βρετανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Επέστρεψε με κλονισμένη την υγεία του, αλλά και την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Επανειλημμένα προσπάθησε να εκλεγεί στην Ακαδημία των Αθηνών, ώστε να λύσει τα διαρκώς αυξανόμενα οικονομικά του προβλήματα, αλλά οι προσπάθειές του δεν καρποφόρησαν.
© Περιοδικό «Μουσικολογία»