Ανατυπώνουμε σε αυτό το τεύχος της Μουσικολογίας ένα κείμενο του Μανώλη Καλομοίρη που είναι βασικό για την προβληματική της εναρμόνισης δημοτικών τραγουδιών. Σ’ αυτό το ιστορικής σημασίας κείμενο γίνεται η διάκριση μεταξύ απλής εναρμόνισης δημοτικών μελωδιών και εμπνευσμένης αρμονικής δημιουργίας με βάση τις δυνατότητες των ελληνικών τρόπων και κλιμάκων και σκιαγραφούνται οι αισθητικές πεποιθήσεις του συνθέτη ως προς το χαρακτήρα της Εθνικής Μουσικής (κυρίως η ιδιαίτερη βαρύτητα που προσδίδει στην υποκειμενική αισθητική δημιουργία).
© Περιοδικό «Μουσικολογία»