Πρόκειται για μία αναφορά στην ιστορικά μοναδική προσωπικότητα του Eric Satie από ένα γνώστη και ερμηνευτή αυτού του «παράξενου» έργου στην ιστορία της γαλλικής και παγκόσμιας μουσικής. Χωρίς τεχνικές αναλύσεις, το κείμενο αυτό, με αρχικό του σκοπό να εισαγάγει τον ακροατή του Satie στις γενικότερες αισθητικές διαστάσεις που είναι απαραίτητες για την κατανόηση ενός έργου μιας τέτοιας σχεδόν «αρχαΐζουσας» λιτότητας, τα καταφέρνει να αποδώσει το ιστορικό-ερμηνευτικό πλαίσιο του έργου του Satie κάτω από τις προϋποθέσεις του σύγχρονου γαλλικού συμβολισμού και σουρεαλισμού των πρώτων δεκαετιών του αιώνα, της ιδιότυπης αισθητικής στάσης ενός παρισινού μουζικάντικου «λαϊκισμού», αλλά και να επισημάνει την πρωτοτυπία του Χθες ως πρόδρομου αλλά και ως ουτοπίας του Σήμερα.
© Περιοδικό «Μουσικολογία»