Το άρθρο αυτό πραγματεύεται ερωτήματα της μουσικής μορφής και της χρονικότητας του χαρακτήρα της, μέσα από τη διερεύνηση εννοιών της εγελιανής φιλοσοφίας «εκ των ένδον», επιχειρώντας κυρίως να ανακατασκευάσει τις σχέσεις ανάμεσα στη Λογική, την Αισθητική και την Αισθητική της μουσικής του Hegel. Πρόκειται για μια συστηματική έρευνα, η οποία λόγω των φιλοσοφικών της προ-απαιτήσεων ελάχιστα έχει προωθηθεί ως σήμερα από μουσικολόγους.
© Περιοδικό «Μουσικολογία»