Στο άρθρο αυτό επιχειρείται μια συγκριτική μελέτη των αισθητικών χαρακτηριστικών και ειδών της τζαζ και των τρόπων αφομοίωσής τους από ευρωπαίους συνθέτες και στο έργο του Kurt Weill. Σημαντική για το χαρακτήρα του άρθρου, στο οποίο θίγονται και οι ιδεολογικές διαστάσεις τεχνικοαισθητικών και ειδολογικών παραμέτρων, είναι η προσπάθεια μιας οροθέτησης και ανακατασκευής των εννοιών, ως προϋπόθεσης ένταξης των φαινομένων ως επιρροών και του χαρακτήρα τους στο πλαίσιο της σύγχρονης ευρωπαϊκής παράδοσης της έντεχνης και της χρηστικής μουσικής.
© Περιοδικό «Μουσικολογία»