Περιλήψεις τεύχους 15 (2002)

Μηνάς Ι. Αλεξιάδης

Για έναν ορισμό της τζαζ μουσικής με βάση τη φύση του ιδιώματος και τα χαρακτηριστικά της μουσικής πράξης

Πρόθεση του άρθρου είναι να παρουσιάσει συνοπτικά τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά της μουσικής jazz, προσπαθώντας να εντοπίσει τον κοινό πυρήνα της μουσικής αυτής σε όλες τις φάσεις της και να προτείνει ένα λογικό ορισμό. Το άρθρο πραγματεύεται την προέλευση της λέξης «jazz», ζητήματα του ρυθμού στη jazz, ειδικότερα χαρακτηριστικά της αρμονίας και της μελωδίας στη jazz (κυρίως την επίδραση των blues και του πεντατονικού τονικού υλικού), το ιδιωματικό ηχόχρωμα και την ιδιωματική φρασεολογία («φραζάρισμα»), καθώς και το φαινόμενο του swing σε σχέση με όλους αυτούς τους παράγοντες. Το άρθρο πραγματεύεται στη συνέχεια ζητήματα υφής σε διάφορα είδη της jazz εκτέλεσης, ζητήματα ενορχήστρωσης, τη φύση του αυτοσχεδιασμού, που είναι σημαντικός στη jazz, και καταλήγει υποστηρίζοντας ότι αντιπροσωπευτική μουσική jazz υπάρχει όταν όλα τα παραπάνω καθοριστικά, ιδιόμορφα στοιχεία συνυπάρχουν και εκφέρονται με ιδιωματικό jazz ύφος.

© Περιοδικό «Μουσικολογία»