Κωνσταντίνος Δ. Οικονόμου: ένας σκαπανέας της επιστήμης της μουσικολογίας στην Ελλάδα του μεσοπολέμου
Στις πολυειδείς πηγές της ελληνικής μουσικής ιστοριογραφίας συγκαταλέγεται, ασφαλώς, και ο μουσικός περιοδικός τύπος, που γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση κατά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνος καθώς και περί το 1930. Εστιάζοντας στην δεύτερη από αυτές τις σύντομες περιόδους κυκλοφορίας ελληνικών μουσικών περιοδικών εντύπων, η συμβολή του Κωνσταντίνου Δ. Οικονόμου στην καλλιέργεια του εντόπιου λόγου περί μουσικής εντυπωσιάζει όχι μόνο με τον όγκο της και το εύρος της θεματολογίας της αλλά και με την απαράμιλλη ποιοτική της διάσταση και τον γνήσιο επιστημονικό της προσανατολισμό, ο οποίος βέβαια απορρέει από το γεγονός ότι ο εν λόγω συγγραφέας υπήρξε ένας από τους πρώτους Έλληνες που πραγματοποίησαν ολοκληρωμένες σπουδές μουσικολογίας στο εξωτερικό. Η αναζήτηση πληροφοριών για την ζωή και την σταδιοδρομία αυτού του – παντελώς λησμονημένου μετά την δεκαετία του 1930 – διδάκτορος μουσικολογίας του Πανεπιστημίου της Βιέννης αποτελεί αντικείμενο της παρούσας εργασίας, όπως και η απόπειρα μιας πρώτης ταξινόμησης και κριτικής παρουσίασης του έως τώρα γνωστού συγγραφικού του έργου, το οποίο εκτείνεται χρονικά από το 1924 μέχρι το 1936 και περιλαμβάνει άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικές εκδόσεις της εποχής καθώς και μία (εν μέρει μόνο δημοσιευμένη) μονογραφία με τίτλο Αισθητική της μουσικής.
© Περιοδικό «Μουσικολογία»