Με το τρίτο τεύχος, το περιοδικό Μουσικολογία κλείνει τον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας του. Θα ήταν ακόμα νωρίς να εκφράσουμε σκέψεις για τη συγκεκριμένη λειτουργία αυτού του περιοδικού οργάνου για τη μουσική, νομίζουμε όμως, από την εμπειρία μας ως τώρα, ότι η προσπάθεια αυτή καρποφορεί αργά μεν, αλλά σταθερά, έτσι ώστε και η ύπαρξη του περιοδικού να γίνεται συνείδηση και ταυτόχρονα να γίνεται συνείδηση το ουσιαστικό κενό εκδόσεων και εντύπων μουσικής που εν μέρει κάλυψε η Μουσικολογία. Η σύνθεση του περιεχομένου και ο πλουραλιστικός χαρακτήρας του περιοδικού προέκυψαν αυτονόητα από τις ανάγκες, αλλά και από τις συνθήκες του χώρου, έτσι ώστε το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι συγκρίσιμο προς παρόμοια ξένα περιοδικά, από τα οποία άλλα είναι ιδιαίτερα εξειδικευμένα και άλλα με χαρακτήρα περισσότερο πληροφοριακό και εκλαϊκευμένο. Η Μουσικολογία έχει ένα χαρακτήρα ενδιάμεσο, προσπαθώντας να προσφέρει εισαγωγές σε προβλήματα της παγκόσμιας μουσικολογίας και παρουσιάσεις της ζωής και του έργου των ελλήνων συνθετών που παραμένουν ουσιαστικά άγνωστοι στον περισσότερο κόσμο (το αφιέρωμα στον Μ. Βάρβογλη του 2ου τεύχους είναι μια προσπάθεια που ελπίζουμε και σκοπεύουμε να συνεχίσουμε και για άλλους δημιουργούς της ελληνικής έντεχνης μουσικής).Στο τεύχος αυτό υπάρχουν κατ’ αρχάς τέσσερα άρθρα που παρουσιάζουν την προβληματική έργων δύο συνθετών των οποίων φέτος εορτάζεται η επέτειος της γέννησής τους: του Georg Friedrich Händel (23 Φεβρουαρίου 1685 στη Halle an der Saale – 14 Απριλίου 1759 στο Λονδίνο) – μιας παγκόσμιας μουσικής προσωπικότητας του Μπαρόκ – και του Alban Berg (9 Φεβρουαρίου 1885 στη Βιέννη – 24 Δεκεμβρίου 1935 στην ίδια πόλη), ενός από τους κύριους εκπροσώπους της δεύτερης σχολής της Βιέννης. Το παράλληλο χρονολόγιο της τριανδρίας του μπαρόκ Bach – Händel – Scarlatti, το άρθρο για τον Händel και η εργογραφία του, καθώς και η αναφορά στον τρόπο της ιστορικής πρόσληψης της όπερας Ξέρξης, αποτελούν τη συμβολή του περιοδικού στα 300 χρόνια από τη γέννηση του συνθέτη.Στο τεύχος αυτό παρουσιάζεται επίσης ένα σημαντικό κομμάτι από την ιστορία του πολιτισμού της πόλης του Αμβούργου, όπου έζησαν και έδρασαν μουσικές προσωπικότητες, όπως ο Telemann, ο Gluck και ο Händel, καθώς και μία εισαγωγή σε αισθητικά προβλήματα της σχέσης ποίησης και μουσικής στον τόπο μας. Τέλος, παρουσιάζεται μια ανάλυση της όπερας King Priam του M. Tippett που παίχθηκε στο Ηρώδειο από το Covent Garden.
© Περιοδικό «Μουσικολογία»